Gitmeden önce...

Çok kolay arkadaşlıklar kuramam hayatta, hele ki dost.. ama asosyal olmaktan değil, nedense sahip olduklarım bana hep yeterli gibi gelir.Amaaaan belki de asosyalim bilmem.. Buna rağmen bazen hayatıma bir anda girip, hiç çıkmamasını istediğim nadir insanlar vardır. Nazan da öyle..

Şubat ayında tanıştığım, "iş hayatında kimse gerçekten arkadaş olmaz" söylemlerini yıkan, bana şu ana kadar yanımda olduğunu söyleyip te olamayan insanlardan çok daha fazlası nazan.. Dediğim gibi, 500 arkadaşım var ama sadece 5 dostum var diyenlerden değilim. Benim arkadaş sayımla dost sayım birbirine yakındır. Diğer insanlar benim sadece tanıdıklarımdır. O yüzden facebook açıp meraba dediğim insanları listeme ekleyip 1000 arkadaşa ulaşıp da ne kadar sosyalim havalarına hiç girmedim.


Nazan öyle biri ki, çok iyi beceremeyebilirim ama anlatmaya çalışcam.. ne biliyorsa söyleyen, hayatta kendisinin ve sahip olduklarının değerini bilen, doğru ve yanlışı herkesten iyi ayırt edebilen, mecbur olmamasına rağmen sevdiği herkesin yanında olan, sahip olduklarını paylaşmaktan gocunmayan, görüp görebileceğiniz en fedekar, özü sözü bir, dünya tatlısı ve içinden en ufak bir fesatlık geçirmeyen kişisi.. ee zaten böyle biri olunca iş hayatında yeterince mutlu olunamıyor. Uğradığı haksızlara rağmen hala çizgisini bozmamasına ise şaşırıyorum..

Nazan şimdi gidiyor burdan.. Arkasından ben de gidicem büyük ihtimal.. Gitmeliyim de.. Bir daha aynı yerlerde yanyana çalışma fırsatı bulamayabiliriz, hayat bize çok farklı yollar çizebilir ama o yollar elbet bir gün kesişicek ve ben o yolun başında yine ona gülümsüyor olacağım.

Bundan sonraki hayatında kıymetini bilen insanlarla olacağından hiç şüphem yok.
Herşeyin en iyisini hakeden nazan, CV de referans kısmına yazılmasından çok hayatımda dost hanesine yazıldığın için mutluyum.
seni çok seviyorum..